Já, það er alltaf gaman að leika trúð! Ég meina, það finnst mér, og maður á alltaf að segja það sem manni finnst! Þass vegna sagði ég líka JÁ!!! þegar ég var beðin um að leika trúð í einni ræðu ræðuliðsins okkar í Morfís í gær. Umræðuefnið var ,,Listamenn eru aumingjar sem nenna ekki að vinna", við vorum á móti og RÚSTUÐUM þessu. Það kom fljótt í ljós að ég var ekki eini listamaðurinn (vissi það reyndar en ekki að það væru svina margir!). Það var ballerína, lúðrahljómsveit, strengjahljómsveit og málari auk okkar, þriggja trúðanna, (ég, Árni og Einar) og tveggja mæmara (Eyþór og Búlli). Svo hlupum við inn á sviðið hvert á fætur öðru og gerðum það sem okkur bar en undir lokin heyrðist bara ekkert í ræðumanninum! Svo dreif ég mig inn í sal til að horfa á keppnina í búningnum. Þegar ég ætlaði að fara niður í Norðurkjallara að skipta um föt og þvo framan úr mér, þá voru dómararnir þar inni og ég komst ekki. Þannig að ég varð að vera trúður það sem eftir var kvöldsins, í sitt hvorum sokknum og sitt hvorum skónum. Eftir á var smá djamm á Opus. Ég kíkti aðeins með Aroni en svo keyrði ég hann bara heim til sín og var fegin að komast í rúmið mitt.
skrifað af Runa Vala
kl: 12:56
|
